Karton Fiyatları Ne Kadar? – Tam da Bu Yüzden Sinirleniyoruz
Karton fiyatları artık basit bir etiket değil, gündelik ekonominin nabzı. “Bu ay ton kaç para?” sorusu, esnaftan e-ticarete, matbaadan lojistiğe kadar herkesi aynı masada buluşturuyor. Benim fikrim net: Piyasa, şeffaflık testinden sınıfta kalıyor. Fiyat listeleri var ama oyunun kuralını gramaj, ebat, vade, kur ve enerji birlikte yazıyor. Tartışalım; çünkü bu belirsizlik artık rekabeti değil, sinir uçlarımızı keskinleştiriyor.
“Karton kaç para?” sorusunun cevabı: “Hangi karton?”
Kartonun fiyatı gramajına (g/m²), kalite sınıfına (ör. triplex/duplex), bobin mi tabaka mı olduğuna, hatta teslim koşullarına göre değişir. Örneğin yerli üreticinin 23 Mayıs 2025 tarihli açıktan ilan ettiği liste, ton fiyatının yaklaşık 33.300–40.050 TL bandında gezdiğini gösteriyor: Normprint 180 g/m² bobin 38.750 TL/ton (tabaka 40.050 TL/ton); gramaj arttıkça ton başı birim fiyat düşüyor; Exprint ve Luxtriplex serilerinde de benzer bir bant görülüyor. Liste, “nakliye dahil, KDV hariç” ve peşinde indirim koşullarıyla paylaşılıyor. Bu, rakamın tek başına gerçeği anlatmadığını; ödeme ve lojistik şartlarının da fiyatın bir parçası olduğunu hatırlatıyor. :contentReference[oaicite:0]{index=0}
Üstünde dolan bulut: Enflasyon, kur ve maliyet sarmalı
“Neden sürekli artıyor?” sorusunun makro yanıtı ortada: 2025 boyunca üretici fiyatları (Yİ-ÜFE) ay be ay yukarı yönlü seyretti; yıl içinde kümülatif artış ve yıllık oranlar fiyat baskısını canlı tuttu. Kısacası, karton özelinde gördüğünüz her güncellemenin arkasında genel maliyet enflasyonu da var. :contentReference[oaicite:1]{index=1}
Enflasyonun tüketici tarafındaki gerilimi de cabası: Resmî veriler yılın başında TÜFE’de yüksek aylık artış ve yüksek yıllık düzeylere işaret ederken, pazarlık masasında herkes bu tabloyu cebinde taşıdı. “Hammadde + enerji + kur” üçlüsü, kartonun kendi dinamiğini ulusal fiyat seviyeleriyle kilitliyor. :contentReference[oaicite:2]{index=2}
Liste var, ama net fiyat nerede?
Kağıt üzerinde net gibi görünen fiyat, uygulamada vade ve iskonto şartlarıyla yeniden yazılıyor. Mesela aynı açıklamada peşin ödemeye %10 iskonto ve belli vadeye göre farklı uygulamalar belirtilmiş. Bu şeffaf mı? Evet. Yeterli mi? Tartışılır. Çünkü alıcı için “gerçek” birim maliyet, ödeme takvimi, sevkiyat ve iade riskleriyle birlikte hesaplanır. :contentReference[oaicite:3]{index=3}
Perakende kutu fiyatları neden bu kadar oynak?
Bir de sahada gördüğümüz dalgalanma var: E-ticarette aynı ölçü-segmente ait kutuların ciddi fiyat farkları olabiliyor. Marka, malzeme sınıfı, dalga tipi (E/B çift oluk vb.), baskı/kilit seçenekleri ve min. sipariş adedi fiyatı dramatik biçimde değiştiriyor. Kısacası “koli fiyatı” diye tek sayı arayan, aslında elmayı armutla kıyaslıyor. :contentReference[oaicite:4]{index=4}
Provokatif sorular (yoruma bekleriz):
- Liste fiyatını formüle bağlamak (ör. hammadde endeksine otomatik indeksleme) pazarlığı adil kılar mı, yoksa tedarikçiyi köşeye mi sıkıştırır?
- Peşin iskontosu gerçekten maliyet düşürüyor mu, yoksa vadeli fiyatı olduğundan yüksek gösterip pazarlık payı mı yaratıyor? :contentReference[oaicite:5]{index=5}
- Perakende kutu pazarındaki geniş bant, tüketici için seçenek özgürlüğü mü, yoksa bilgi asimetrisi mi? :contentReference[oaicite:6]{index=6}
- Sektörün “umutlu” tonuna rağmen yeterli kapasite-planlama şeffaflığı var mı? Yoksa olumlu başlıklar, fiyat sinyallerini perdeleyen bir gürültüye mi dönüşüyor? :contentReference[oaicite:7]{index=7}
Gerçek sorun: Standart eksikliği ve veri kıtlığı
Karton fiyatı konuşurken çoğu zaman aynı dili konuşmuyoruz. “300 g/m² triplex” demek başka, “B dalga, 70×100 tabaka, kraft liner” demek başka. Birim setleri (ton/adet/m²), teslim şekli (bobin/tabaka), lojistik (çıktı kapısı mı, adrese teslim mi?), ödeme koşulu ve baskı/kalıp gibi işçilikler aynı tabloda birleşmeyince, fiyat karşılaştırması sağlıklı olmuyor. Sektörün kurumsal kanadında umutlu bir 2025 resmi çizilirken, satın almacıların ihtiyaç duyduğu şey aslında karşılaştırılabilir veri. Ambalaj raporları üretim ve kapasiteyi anlatıyor; ama günlük karar anında ölçü-birim standardı ve açık veri hâlâ yetersiz. :contentReference[oaicite:8]{index=8}
Peki şimdi ne yapmalı? (Kısa ama sert)
- Teknik spesifikasyonu sabitle: Gramaj, kalite sınıfı, dalga tipi, birim ve teslim şartı netleşmeden hiçbir fiyat “net” değil.
- Net birim maliyet hesapla: Ton → m² → adet dönüşümünü, fire ve nakliyeyi dahil ederek tek birim fiyata indir.
- Vadeyi paraya çevir: %10 peşin iskontosu mu, 60 gün vade mi? Finansman maliyetini ekleyip “m² başı” karşılaştır. :contentReference[oaicite:9]{index=9}
- Endekse bak: Aylık Yİ-ÜFE trendi, tedarikçinin ham madde/enerji baskısını anlamanın en hızlı yolu. Pazarlık argümanını veriyle kur. :contentReference[oaicite:10]{index=10}
- Pazar taraması yap: Liste fiyatı ≠ nihai teklif. E-ticaret ve üretici kanallarını birlikte tarayıp sepetini ölçeklendir. :contentReference[oaicite:11]{index=11}
Son söz: Fiyat sadece sayı değildir, kurgu ve kültürdür
Karton fiyatları “ne kadar?” sorusunun tek satırlık cevabı yok. Ama şunu biliyoruz: Liste rakamları 33–40 bin TL/ton bandına işaret ediyor; enflasyon ve maliyet dalgası satır aralarından taşıyor; perakendede bilgi asimetrisi hâlâ yüksek. O halde fiyat konuşmak, sadece matematik değil; şeffaflık, standart ve güven konuşmaktır. Peki sizce çözüm endekse bağlı otomatik formüller mi, yoksa daha sıkı denetlenen teklif süreçleri mi? Yorumlara yazın—bu piyasayı birlikte netleştirelim. :contentReference[oaicite:12]{index=12}
::contentReference[oaicite:13]{index=13}